Social, emotional and relational

‘'onderdanig' gedrag

Linda (8 jaar) heeft een afwachtende houding en valt niet op in een groep. Ze maakt weinig oogcontact en praat weinig. Ze vindt het moeilijk om haar gevoelens te uiten. Ze speelt vaak zelfstandig, maar doet goed mee in de les. Het is contraproductief om Linda onder druk te zetten om haar gevoelens te uiten. Ze kan zich dan nog verder terugtrekken en zelfs gaan huilen. Ze wordt niet gepest of geplaagd; Ze heeft één vriendin met wie ze erg close is, vooral op de speelplaats. Ze vermijdt contact met anderen als ze buiten speelt en neemt weinig initiatieven. Bij observaties in een gymzaal met andere kinderen valt op dat Linda een afwachtende houding aanneemt. In het geval van een groepsactiviteit volgt ze anderen. Linda lijkt gespannen, vooral als het gaat om prestaties, zoals het springen over een turnkast. Ze is niet bedreven in spel, zoals vangen en gooien.   Ze kan gerustgesteld worden als ze hoort dat ze niets hoeft te doen als ze dat niet wil. Ze reageert zelden op andere kinderen. Ze kan gemakkelijk vergeten worden. Als ze iets zegt, spreekt ze zachtjes en kijkt nauwelijks naar andere kinderen. Ze zoekt vaak de vertrouwdheid van haar vriendin. In het spel neemt ze niet het initiatief en gaat vaak naar de buitenkant van het speelveld.

Erik (9 jaar) is de laatste tijd veel geobserveerd. Het zorgteam maakt zich zorgen over zijn boze gedrag en het gebrek aan verandering daarin. Er wordt overwogen om hem aan het eind van het schooljaar over te plaatsen naar het speciaal onderwijs. Op school is Erik niet in staat zich op zijn taken te concentreren. Hij heeft een beneden gemiddelde intelligentie en heeft problemen met zijn houding ten opzichte van schoolwerk. Hij is erg spraakzaam en vertoont ruw gedrag in de nabijheid van andere kinderen. Hij vloekt regelmatig.

Volgens de schoolpsycholoog vertoont Erik impulsief en oppositioneel gedrag. De ouders van Erik maken zich al enige tijd zorgen en zijn blij dat er onderzoek plaatsvindt. Zij hopen dat hij op zijn huidige school kan blijven. Zijn ouders geven aan dat ze Erik thuis moeilijk in de hand kunnen houden door zijn impulsieve gedrag. Hij wordt snel boos en maakt ruzie. Hij kan soms zijn jongere broertje slaan. Hij lijkt geen inzicht te hebben in zijn eigen gedrag. Straffen zoals naar zijn kamer sturen lijken weinig effect te hebben.

DUO

Erik (9 years) has recently been the subject of a lot of observations. The care team are concerned with his angry behaviour and lack of change. It is being considered to transfer him to a special education system at the end of the school year. At school Erik is not able to concentrate on his tasks. He has a below-average intelligence and has problems with his attitude to school work. He is talkative and shows rough behaviour in the vicinity of other children. He uses violent language.

According to the school psychologist, Erik shows impulsive and oppositional behaviour. Erik’s parents have been worried for some time now, and are happy that research is taking place. They hope that he can be maintained at his current school.

His parents indicate that they find it difficult to control Erik at home due to his impulsive behaviour. He gets angry quickly and fights. He can sometimes hit his younger brother. He does not seem to have any insight into his own behaviour. Punishments like sending to his room seem to have little effect.

The students begin to practice. Some achieve this task in a few attempts while others, no matter how hard they try, do not progress at the same rate. Julian (11-year old) is one student experiencing difficulties. The issue is that Julian is tossing two balls into the air at the same time; that is, he does not wait until the first ball has reached the peak of its trajectory before tossing the second ball into the air. He is frustrated and begins to move off-task and distract others.

In de gymzaal valt het op dat Erik zonder nadenken zijn eigen ding doet. Bij vrij spelen schiet hij bijvoorbeeld gewoon een bal op een basket en realiseert zich niet dat anderen daar last van kunnen hebben. Dan reageert hij op een ander kind dat volgens hem in de verkeerde rij staat. Als Erik niet wordt verteld waar, hoe en met wie hij speelt, wordt zijn spel vluchtig en leidt het vaak tot boosheid naar anderen.

Hij intimideert anderen op de speelplaats. Hij duwt bijvoorbeeld een kind van de rekstok als hij die wil gebruiken. Hij is boos en schreeuwt tegen het andere kind en gebruikt beledigende taal. Hij lijkt zijn emoties niet onder controle te kunnen houden. Hij is erg onrustig. Het voortdurende conflict betekent dat hij niet graag met anderen speelt, en vooral dat anderen niet met hem willen spelen.